
Om te beginnen, Andrea is weer thuis, ik had zo'n ballon gekocht met Welkom thuis erop, en we konden op het bord alles volgen, geland, bij de gate....maar wat duurde het toch lang voor ze eindelijk door die deur kwam. En toen ze ons zag en ik haar een knuffel gaf, begon ze te huilen, ik schrikken, maar niks ernstigs ze heeft het enorm leuk gehad. Het waren gewoon emoties. En ja muts als ik ben, ik moest ook huilen. Ik ben zo blij dat ze er weer is. Ze was gister wel heel moe, ze heeft ongeveer een dag doorgehaald, zonder slaap. Dus die laten we lekker liggen nu, ze is nog een week vrij.
Gister voordat wij haar ophaalden nog verder gegaan met deze lo. Ik vind het zo'n bijzondere foto, mijn vader en moeder die de ringen passen voor het huwelijk. Ik ben allen vergeten de journaling te fotograferen. Maar daar staat niet heel veel in, alleen de plaats, wanneer dit was en hoe enorm bijzonder ik dit moment vind, vandaar ook de titel. Bij deze lo heb ik vooral gebruik gemaakt van het papier, erg veel erbij was niet meer nodig.
Vandaag verder met de koffer van Andrea, ze heeft allemaal leuke dingen meegenomen, morgen meer hierover. En ik hoop nog even naar de groothandel te gaan. En ik heb alweer een paar nieuwe foto's klaar liggen, ik kan iedereen aanraden eens op A4 te scrappen.
Liefs Dora