vrijdag 14 mei 2010
Vandaag 16 jaar geleden
Overleed mijn moeder. Dus vandaag is een rare en emotionele dag.
Een dag vol verdriet, vandaag beleef ik die dag 16 jaar geleden opnieuw.
Het zou tegenover mijn moeder niet eerlijk zijn, niet van respect betuigen als ik mij op zou sluiten de boel de boel zou laten en alleen zou treuren. Er zijn namelijk ook zoveel mooie momenten, mooie herinneringen, al was het veel te kort.
Hoe ouder ik word hoe meer ik haar mis, maar ook komen er steeds meer herinneringen.
Zoals ze mijn zusje en mij spruitjes liet eten. Wij één spruit zij een heel raar gezicht, mama wat zou jij blij zijn geweest dat ik toen nog geen digitale camera had, en geen benul had wat scrappen inhield. Nu denk ik, had ik dat allemaal maar wel. Als mijn zusje en ik vervelend waren, we waren echt water en vuur...werd mijn moeder boos heel boos, ik zie haar gezicht nog voor me, en ja ook daar moet ik nu om lachen, want ik denk dat als ze zou kunnen zien hoe het nu gaat dat ze trots kan zijn. Niet alleen op mijn zusje en mij maar ook op mijn vader, die heeft het goed gedaan met zijn meiden. En ja we botsen, maar in welk gezin gebeurd dat niet. Maar we zijn er ook voor elkaar, en Andrea en ik, ja water en vuur, nog steeds een beetje maar er is steeds vaker een knuffel van de één naar de ander. Een steuntje in de rug als het nodig is, en soms een schop onder iemands kont, ja ook die is nodig.
Een dag die gaat zoals elk andere vrijdag, de boodschappen moeten gedaan worden, en de klussen in huis ook. Tranen zijn er zeker, van ons allemaal dat je zo vroeg had moeten gaan. We denken terug aan de tijd toen je er nog was met een lach, en een groot gemis dat je er nu niet meer bent.
Begrijpen dat je er niet meer bent dat doe ik wel.
Snappen nee, dat nog steeds niet.
Liefs Dora
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
31 opmerkingen:
Er schieten allerlei zinnen en woorden ter bemoediging door mijn hoofd, maar op de één of andere manier kan ik het niet zo goed verwoorden als jou.
Maar ik wens jullie in ieder geval heel veel sterkte en ik denk dat je moeder inderdaad erg trots op jullie zou zijn.
Liefs, Sandra
Heel veel sterkte Dora!!
What a beautiful card in tribute to your Mother Dora. I am sure she would have loved this one. So sorry that today is a sad day for you, but you seem to have some wonderful memories of her. Tons of hugs coming your way, Sharon
Lieve Dora, ik wens je heel veel sterkte vandaag. Ik denk dat je moeder inderdaaf heeeeel erg trots op jullie was geweest!
Liefs Ellen
Sterkte Dora! Liefs, Inge
Oo dat vergeet ik nu ik vind je kaart heel mooi!!!!
groetjes Jannie.
Dora heel veel sterkte ook voor je vader en zus.
Je moeder zou heel trots op je zijn geweest.
Groetjes Jannie.
Mooie kaart Dora.
En heel veel sterkte voor vandaag. Dat er maar veel mooie herinneringen voor bij mogen komen.
Heel veel sterkte vandaag en vooral veel mooie herinneringen!
Liefs Boukje.
Wat een emotionele dag voor jullie Dora, heel erg veel sterkte gewenst hoor!
Ik weet zeker dat je moeder nog steeds bij jullie is en dat ze trots op je is, dat is wel zeker!
liefs jolanda
Sterkte vandaag!
Dikke knuf,
Renate
ook naar zoveel jaar mag verdriet hebben en altijd is er wel iets of dag dat je stil bij sta , gelukkig blijft toch in je hart dicht bij je je kaart spreek liefde uit sterkte van mij tanja
wat kun je dit allemaal mooi verwoorden, petje af hoor, ja dit soort dagen zijn nu eenmaal erg naar, maar je kunt ook de mooie herinnneringen naar boven halen en dat heb je mooi verwoord, ik wens je heeeeeel veel sterkte toe.
groetjes anneke
heel veel sterkte Dora!!
groetjes Ilonka
Very pretty Dora!
Heel veel sterkte vandaag. Op zo'n dag komen de scherpe kantjes weer sterk naar boven.
Een mooie kaart!
Hallo Dora,
Ik snap precies wat je voelt en wat je bedoelt met alles. Ik heb hetzelfde bij mijn vader! Hij is al 19 jaren geleden overleden en de scherpe kantjes zijn eraf, maar...ik mis hem iedere verjaardag, Sinterklaas en Kerst meer en meer! Het lijkt wel, alsof er inderdaad meer herinneringen opkomen, nadien de jaren verstrijken....Ik vind de kaart prachtig en ik weet, dat je moeder het ook kan volgen....
Want er is meer tussen hemel en aarde!
Ik ben geen zwever, maar ik vertrouw erop, dat onze geliefden, die niet meer in het aardse leven bij ons kunnen zijn, ons wel volgen en onze liefde voor hen kunnen voelen! Ik wens je heel veel sterkte en laat je emoties rustig gaan! Uit ervaring weet ik, dat toch een huilbui op zo'n emotionele dag je goed kan doen! Ik heb deze dag (18 maart) achter me liggen.....
Ik denk aan je,hoor!
Lieve en ondersteunende groetjes,
Jen.
Ik
Ohhhhhhhhhhhhhh Dora....this truly is a beautiful tribute to your Mom.....beautiful card too!! {{{HUGS}}} :):):):):)
Ik weet even niet wat ik moet zeggen lieve Dora.
Je ma kijk boven naar jullie meis.
Veel sterkte lieverd.
Prachtige kaart heb je weer gemaakt zeg.
Dikke knuffel Riet.xxx
lieve Dora...ik wens je heel veel sterkte toe meis....het blijft hoe dan ook schrijnend om je moeder na zoveel jaar zo te missen...die hoort er nog te zijn...dikke knffffxx
Wat een prachtige woorden al is het iets vreselijk verdrietigs...heel veel sterkte Dora! Ik weet zeker dat je moeder trots op jullie zou zijn!
Oh Dora ik kan alleen maar zeggen heel veel sterkte en laat de mooie herinneringen de boventoon voeren. Een dikke knuffel van mij aan jou.
Heel veel respect, hoe mooi jij je gevoel kunt verwoorden en heel veel sterkte gewenst!
Veel sterkte, Dora.
xoxo
Veel sterkte Dora!
Hoi Doortje,
Ondertussen is het alweer zaterdag en dit stukje heb je gisteren geplaatst.
Sommig verdriet blijft gewoon heel je leven bij je. Het is natuurlijk niet eerlijk dat je zo jong al geen moeder meer had, dat hoort niet. Naast dat je haar als persoon gigantisch mist, mis je ook momenten die je deelt met je moeder. En dat is zo oneerlijk!
Ik ben zo blij dat ik mijn moeder nog heb en wij zo goed met elkaar op kunnen schieten.
Jouw woorden herinneren mij hier weer eens aan hoe ik dit moet omarmen!
Ik ga van de week dubbel genieten als we samen in Beekbergen zitten in het hotel.
Liefs Lisette
Tóch leeft ze nog; jullie hebben haar nog steeds in jullie midden. Zoals jullie over haar praten, haar gedenken. Ik heb zelf mijn vader verloren toen ik 20 was en nog thuis woonde. Het gemis is er nog steeds, helemaal nu ik zulke kanjers van kinderen heb en mijn zusje twee lieve meiden.Ergens kan ik toch niet ontkennen dat ik denk dat hij er nog gewoon is, om ons heen, alleen hebben wij daar geen zintuigen voor om dat te zien. Verder hou ik hem levend door mijn kinderen heel veel te vertellen over hem, over alle gekke dingen die hij gedaan heeft, hoe we soms ons bescheurd hebben om hem. Mijn oma heeft wel zo'n antenne; opa en zij hebben, op een paar jaar na, hun hele leven samen doorgebracht. Opa is nu een aantal jaren dood, maar oma (een broodnuchter mens!) voelt hem om haar heen. Soms wordt ze wakker omdat ze hem voelt of hoort. Ze heeft nog steeds veel verdriet, maar weet hem om haar heen. Kortom Dora; ik voel je verdriet, ik herken het. Maar dit maakt het voor ons dragelijk. Ik hoop dat jullie ook zo'n troostplekje hebben ergens!
Liefs, Jolanda
hai dora, ik was een paar dagen weg, lees dit bericht nu pas. sterkte hoef ik je dus niet meer te wensen. wel wil je zeggen hoe mooi ik het vind zoals je nu schrijft over en naar je moeder! lijkt me heel heftig, zo jong als dat jij je moeder al hebt moeten missen in je leven!
Hoi Dora,
Wij waren een lang weekendje naar Rotterdam en ik lees je bericht nu dan dus. Ik snap heel goed wat je bedoelt hoor! Ik verloor zelf mijn vader toen ik 15 was. En ook dat knaagt af en toe nog! Maar goed...je kaart is prachtig hoor!!!
Lieve Dora... ik lees je berichtje nu pas en ik weet zo goed hoe je je voelt... elk jaar lijkt het gemis erger te worden. Verdriet slijt (zeggen ze)... nou ik heb het nog niet echt gemerkt... Jouw woorden hebben me diep geraakt... dit zou een hele mooie journaling zijn op een layout: recht uit je hart!
Hele dikke kus!!!
Charlotte
Zolang je de herinneringen aan je moeder zult koesteren, zal ze altijd een beetje bij je zijn.
Alsnog veel sterkte gewenst.
Liefs,
Jolanda
Een reactie posten